२२ मंसिर २०८१, शनिबार

लघुकथाः राधा पियारी

कोलोराडोखबर संवाददाता , September 14th, 2024

–रमेशचन्द्र घिमिरे–

‘यो उमेर लभ गर्ने उमेर हो त मोरामोरी हो ?’ प्रिन्सिपलले मायालु पारामा सम्झाए ।

‘तिमीहरू आजैदेखि लभ लेटर लेख्ने है, ओहो !’ भाइस प्रिन्सिपलले व्यङ्ग्यात्मक पाराले बोले ।

‘कानुनले बीस वर्षअगाडि बिहे नगर भनेकै छ त ! अनि तिमीहरूको पारा चाहिँ के हो हँ ?’ सम्बन्धित तहको इन्चार्जले नमिठोसँग भने ।

प्रिन्सिपलको कार्यकक्षमा यस्तो हुँदै थियो । केही सरहरू यता व्यस्त थिए ।

उता अरू सर मिसहरू श्रीकृष्ण जन्माष्टमीको अघिल्लो दिनको तयारीमा जुटेका थिए ।

साना कक्षाका कलिला विद्यार्थीहरू राधा र कृष्णको पहिरनमा सजिएका थिए ।

स्कुल हो साह्रै हल्ला खल्ला गर्नु हुँदैन भन्ने बुझेका सरमिसहरू थिए । सायद त्यही भएर होला, स्पिकरबाट अन्यत्र साह्रै डिस्टर्ब नहुने गरेर मधुर स्वरमा यस्तो गीत गुन्जिरहेको थियोः

‘राधा पियारी खै त कृष्ण मधुवनैमा
ए राधा पियारी खै मधुवन खोज मनैमा !’

–भोर्लेटार, लमजुङ ।

प्रतिक्रिया दिनुहोस्