कविता: चरा

-लक्ष्मण आचार्य-

सपनाहरूको
आफ्नै प्वाँख हुन्छ
उडान हुन्छ
जसले डोर्‍याइरहन्छ जीवनलाई !

प्वाँखबिनाको उडान के गर्नू ?
जीवन दुर्घटित हुनसक्छ
सपनाबिनाको अठोट के साँच्नू ?
अठोट विघटित बन्न सक्छ !

चरा :सिकाउँछ हामीलाई
स्वतन्त्र उडान !
चरा – बताउँछ हामीलाई
जीवनको वास्तविक उफान

ठुँगेर आफ्नै चुच्चो
कोतरेर आफ्नै नङ्ग्राले भुँई
फिँजारेर आफ्नै पङ्ख
पुग्नु छ टाढा कतै
भेट्टाउनु छ कतै आफ्नै गन्तव्य
मलाई यतिखेर
चरासँग प्रेम भइरहेछ
म यतिबेला चरामा आफू र
आफूमा चरा खोजिरहेछु !

-चन्द्रनिगाहपुर, रौतहट ।