कविताः महामन

-सुदीपभद्र खनाल-

मन भित्रै बसेको छ अहंले युक्त रावण
मन भित्रै बसेको छ आदर्श राम पावन
कुन बाटो म हिँड्ने हो चल्ने हो पथमा कुन
गन्तव्य कुन हो पुग्ने लक्ष्य जीवनमा कुन

कता जाने कता बढ्ने आफ्नै शुद्द छनौट हो
राम रावण जे बन्छौ शुद्द आफ्नै बनोट हो
कर्मका डोबले लिन्छ सुकर्म र अकर्मको
दुष्कर्म वा दुरात्माको बाटो त्यो अपकर्मको

आफ्नै चिन्तनले हाँक्छ कर्मको रथ गारत
अहंकार सुभा इर्ष्या विलासमा छ संकट
म भित्रको म चिन्नाले सबै हुन्छ सुरक्षित
चिन्दैन तत्व जो भित्री बन्दैन राम रक्षित

लोभ भोग र ऐश्वर्य देवता कहलाउँछ
आसुरीपनको भान क्रोध हिंसा गराउँछ
ब्रम्ह चिन्तनले मात्रै भ्रम सारा हराउँछ
अहं सारा डढाएर तृष्णा मुक्त गराउँछ

खुलेर मनको पाटो देखिन्छ कर्मको गति
छर्लङ्ग सब देखिन्छ जो जे छन् मति दुर्मति
सोची सच्याउँदै बढ्दा हुँदैजान्छ सुमङ्गल
अवश्य अन्त्यमा मिल्छ दिव्य सुकर्मको फल

म भित्रैनै छ यो सारा जति जे छ अकाशमा
ज्ञान अज्ञान ब्रम्हाण्ड ज्योतिपुञ्ज प्रकाशमा
स्वयम् लाई चिने मात्रै चिनिन्छ राम रावण
आत्मप्रकाशले दीप्त मान्छे बन्छ महामन

-अमेरिका ।