बालकविता: जूनकिरी साथी

-रमेशचन्द्र घिमिरे-
जून मामालाई भेट्न हो कि आकाशभन्दा माथि
मलाई छोडी कता लाग्यौ ए, जूनकिरी साथी !

दिउसो दिउसो कुना पस्दै हराउँछ्यौ कता
देखिइन्नौ भेटिइन्नौ खोजेँ जतातता

जब घाम अस्ताउँछ पर्छ साँझ राति
भरे फेरि भेट्नु पर्छ ए, जूनकिरी साथी !

तिमी आऊ किरण छर्दै लेख्छु अनि पढ्छु
त्यही उज्यालो हेरेर नै गृहकार्य गर्छु

बाबा जस्तै जाती तिमी आमा जस्तै जाती
तिमीलाई कुरी बस्छु ए, जूनकिरी साथी !

झ्यालको बाटो छिरी अनि गर्दै घुमिफिरी
झिमिक झिमिक बत्ती बाल्दै आऊ जूनकिरी

मैले जस्तै मन पराउँछन् बाजे अनि नाति
मेरै साथमा बस सधैँ ए, जूनकिरी साथी !

-भोर्लेटार लमजुङ